Bu resimde gördüğünüz ayakkabılar kızlarıma ait. -İkiz oldukları için tabi ki her birinden ikişer çift var - 😊 Biz bu ayakkabıları erkek çocuk reyonundan aldık. Hepsi de erkek çocuklar için hazırlanmış. Ama ben bu ayakkabıların uniseks (her iki cinsiyete de uygun) olduğunu düşünerek aldım. Sonra sırf eğlence olsun diye Instagram'da bir anket yapıp takipçilerime sordum: "Bu ayakkabılar hangi cinsiyete aittir?" diye. Erkek cevabını verenler de oldu ama çoğunluk kız cevabını verdi. Tabi ki bu bilimsel bir araştırma değil ama çıkan sonuç, bana aslında bunun göreceli bir durum olabileceğini düşündürdü. Öyleyse bir rengin cinsiyetinin olmadığını da söylemek mümkün olabilir.
Renklerin cinsiyeti yoktur ama renklerin cinsiyetlere ayrıştırılması popüler kültür ve tüketim kültürünün bir dayatması olarak apaçık karşımızdadır. Bu durum özellikle bebek ve çocuk eşyalarında oldukça belirgindir. Kızlar için pembeler ve morlar, erkekler için mavi ve yeşil renkler hakimdir..Mağazalarda reyonlar net bir şekilde ayrıştırılmıştır. Kız reyonunda tek tük mavilere rastlanılsa bile erkek reyonunda pembe renk görmek neredeyse imkansızdır. (Bebek ve çocuk reyonlarından bahsediyorum. Yetişkin reyonlarında durum farklı olabilir.)
Peki gerçekten de pembe kız, mavi erkek rengi midir? Yoksa bunlar sadece bir pazarlama stratejisi ve dayatmadan mı ibarettir? Bana kalırsa bu bir dayatmadır. İnsanları şartlandırmadır. Belki benim gibi bu dayatmalara aldırmayanlarınız vardır. Ama bu dayatmalara takılıp kalan, kız çocuğuna mutlaka pembe, erkek çocuğuna mutlaka mavi diye tutturan anne-babalar (daha doğrusu yetişkinler) var biliyorum. Sık sık karşıma çıkıyorlar.😉
Peki bu dayatmaların çocuklara yansıması nasıl oluyor? Onlar da tıpkı yetişkinler gibi belirli renkler için tutturuyorlar. Sınıfımda sıkça yaşadığım bir olaydan örnek vereyim: Sanat etkinliği yaparken renkli kartonları -rengine dikkat etmeksizin- çocuklara rastgele dağıtırım. Bu dağıtım esnasında kendisine mavi karton denk gelen bir kız çocuğu ya da kendisine pembe karton gelen bir erkek çocuğu duruma karşı çıkar. Gerekçe olarak da "Ama bu kız/erkek rengi" der. Bunu söylerken de çocuk gerçekten çok üzülür. O kadar üzülür ki bunu bir yetişkin olarak çocuğun bakışından duruşundan anlamamanız neredeyse imkansızdır. Çocuk bir kartonun sırf rengi için gerçekten ama gerçekten üzülür. Bu noktada ben çocuğu ikna etmeye çalışırım. "Kız rengi, erkek rengi diye birşey yoktur. Renkler hepimizindir. Kızlar da mavi karton, erkekler de pembe karton kullanabilir." gibi şeyler söylerim. Karşımdaki çocuk bazen ikna olur ama bazen de olmaz. Ben de şansımı daha sonra denerim.😉
Şimdi diyeceksiniz "Bir renk için çocuğu üzmeye ne gerek var?" Evet, benim de tam olarak demek istediğim bu zaten. Neden renkleri cinsiyetlere göre ayrıştırıp, bu saçma ayrımı çocukların da zihinlerine sokuyoruz? Lütfen çocuklara bu kötülüğü yapmayalım. Gerçekten böyle birşeye hiç gerek yok. Biz yetişkin olarak bu popüler kültür ve tüketim kültürü dayatmasına aldırmazsak, çocuklarımız da aldırmaz 😊
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder